Waarom goede doelen de blockchain zouden moeten gebruiken

De blockchain biedt bepaalde voordelen, die ook voor goede doelen van toepassing zouden kunnen zijn. Zo zouden organisaties ook een heel nieuw publiek kunnen aanboren: een publiek dat eerder niet in staat was om een donatie te doen.

Crypto doneren aan een goed doel

Het is bij sommige goede doelen nu al mogelijk om cryptocurrency te doneren, in plaats van traditioneel geld. Goede doelen zijn altijd bezig om nieuwe manieren te ontdekken om zo’n groot mogelijk publiek te bereiken, en de crypto community is een interessante groep om te bereiken.

Door cryptocurrencies toe te staan, kunnen investeerders de doelen helpen waar zij een speciale band mee hebben. Daar komt ook een financieel voordeel bij: als de waarde van de crypto assets stijgt, kunnen de donaties in sommige landen gebruikt worden om belastingen te betalen, die over de waardevermeerdering betaald moet worden.

Steeds meer donateurs willen een donatie doen met cryptocurrencies. Dat komt waarschijnlijk doordat crypto bepaalde houders ervan veel rijker heeft gemaakt dan ze voorheen waren. Ze zijn nu ineens in staat om iets terug te geven.

We weten nu niet wat er met het geld gebeurt

In de huidige situatie weten we niet goed wat er met elke donatie gebeurt. Er zijn genoeg schandalen in het nieuws geweest over directeuren met een buitenproportioneel salaris of die zich schuldig maken aan wangedrag. De blockchain zou verantwoordelijkheid en transparantie kunnen bevorderen.

In tegenstelling tot de conventionele manier van werken, waarbij de vooruitgang van campagnes moeilijk te verifiëren valt, kunnen smart contracts op de blockchain gebruikt worden om binnengekomen gelden veilig te stellen. Alleen organisaties die kunnen bewijzen dat ze goed werk leveren kunnen dan aanspraak maken op een donatie. Als een organisatie zich niet aan alle afspraken houdt, kan dat betekenen dat sommige donaties ingehouden worden door het systeem.

St Mungo’s, een goed doel voor de armen in Londen, heeft eens een test gedaan met een dergelijk concept. Het werkte samen met het blockchain platform Alice, om een fundraiser op te starten. Het doel was om ruim 60.000 euro op te halen om 15 daklozen te kunnen helpen om hun leven weer op te bouwen. In dit geval konden donateurs bijhouden hoe het ging met de daklozen en welke acties St Mungo’s al had ondernomen. De lokale autoriteiten was een van de deelnemers aan de blockchain, die de acties verifieerde.

Vertrouwen opbouwen

Het is een feit dat velen geen vertrouwen hebben in goede doelen. Met allerlei negatieve publiciteit in de media is het moeilijker geworden om geld op te halen. We vertrouwen goede doelen niet meer om meerdere redenen.

Allereerst marketen goede doelen soms te agressief om donaties binnen te halen. Een ander probleem is dat er soms sprake is van een zekere vorm van corruptie. Het binnengehaalde geld bereikt niet altijd de juiste personen. Zeker bij derdewereldlanden is dit het geval. De donaties gaan vaak naar de regering, die de armoede in stand houdt, in plaats van naar de arme bevolking.

Daar komt nog bij dat sommige goede doelen zelf maar weinig transparantie laten zien. Zeker als het gaat om de salarissen van de eigen medewerkers. Dat zou eigenlijk gewoon inzichtelijk moeten worden op de blockchain.

De blockchain staat toe om financiële zaken publiek te maken. Deze kunnen dan worden getoetst door donateurs en onafhankelijke derden. Op die manier blijven goede doelen verantwoordelijk voor een juiste afhandeling. Door de gedecentraliseerde aard van de blockchain zijn er geen banken nodig. Het geld komt direct terecht bij de juiste personen, zonder dat daarvoor een tussenpersoon nodig is.

Met de blockchain valt dus vertrouwen op te bouwen. Dat betekent niet dat de blockchain alle problemen kan oplossen. De technologie kan ook de structuur van goede doelen niet aanpassen. Het eerder genoemde voordeel van St Mungo’s had maar een beperkt succes: het hielp drie daklozen in plaats van vijftien.

Transparantie

Iedereen heeft baat bij transparantie. Niet alleen de donateurs, die willen dat hun donaties goed terechtkomen, maar ook de organisaties zelf. In Engeland werd vorig jaar bijvoorbeeld bekend dat van 300 liefdadigheidsinstellingen de donaties werden teruggetrokken, hoewel de organisaties legitiem waren. Ze werden ervan beticht dat het geld in illegale geldstromen terecht was gekomen.

Dat gebeurt vaak als organisaties geld sturen naar mensen in nood, die wonen in landen waar terrorisme hoogtij viert. Bankrekeningen worden dan gesloten door banken die bang zijn om boetes te krijgen voor het niet voorkomen dat terrorisme wordt gefinancierd.

De blockchain biedt hier een oplossing. Het zorgt ervoor dat het duidelijk blijft waar het geld binnenkomt en waar het wordt uitgegeven. De hele organisatie wordt vastgelegd op een onveranderlijke ledger.

Besparen op administratieve kosten

De kans is groot dat goede doelen kunnen besparen op administratieve kosten door gebruik te maken van de blockchain. Op dit moment is administratie de grootste kostenpost voor goede doelen.

Door de blockchain te gebruiken, kunnen goede doelen besparen op de transactie fees die komen kijken bij het accepteren van betalingen van donateurs en het uitgeven van geld aan degenen die het nodig hebben. De blockchain zorgt ervoor dat de impact van de verworven fondsen groter wordt, zeker als de transacties op internationale basis plaatsvinden.

In plaats van eigen platformen te maken om awareness te genereren en donaties te accepteren, kunnen organisaties beter gebruik maken van de blockchain. Hier zijn API’s voor beschikbaar, die kunnen worden overgenomen en gecustomized door kleinere non-profit organisaties. Op die manier kan het bereik uitgebreid worden en hoeft er minder geld besteed te worden aan het opzetten van een technische infrastructuur.

Crypto minen uit liefdadigheid

Tot slot nog een theorie: zouden we cryptocurrencies kunnen minen uit liefdadigheid? Er zijn al liefdadigheidsinstellingen die dit concept proberen, en met enig succes.

Een voorbeeld is de actie van UNICEF, begin 2018. Met het initiatief ‘Game Chaingers’ probeerde de organisatie jonge mensen te bewegen iets goeds te doen voor de maatschappij. Jongeren met krachtige videokaarten werden uitgenodigd om Ethereum te minen. Meer dan 12000 computers werden aaneengeschakeld tijdens de actie en meer dan 85 Ether werd opgehaald. Het geld ging rechtstreeks naar kinderen die slachtoffer zijn geworden tijdens de Syrische burgeroorlog.

Voor dit soort goede doelen kan dit een interessante manier zijn om een publiek aan te spreken dat anders niet het geld zou hebben om mee te doen. Door te laten minen, kan dit publiek alsnog meehelpen.

Toch zijn zulke formules niet perfect. Mining kost namelijk behoorlijk wat energie en zelfs schadelijk voor het milieu. Daarmee krijgt het effect van iets goeds doen meteen een naar bijeffect. Dit soort acties moeten dus heel goed worden uitgedacht.